بررسی انواع سوئیچ شبکه
بررسی انواع سوئیچ شبکه
سوئیچ های شبکه ابزارهایی هستند که به منظور ارتباط دستگاه های موجود در یک شبکه به کار می روند. در بازار انواع مختلفی از سوئیچ وجود دارد و هر کدام با توجه به کاربرد و امکاناتی که دارد از یکدیگر متفاوت هستند. ما در این مقاله سعی داشته ایم تا به بررسی انواع مختلف سوئیچ شبکه می پردازیم.
سوئیچ شبکه چیست؟
به منظور ارتباط بین دستگاه های موجود در شبکه های کامپیوتری نیاز به رابط می باشد. این رابط می تواند سوئیچ، روتر، هاب باشد. اطلاعات ارسالی درون شبکه به صورت فریم و بسته جابجا می شوند. هر فریم دارای مک آدرس(Mac Address) دستگاه مقصد می باشد و توسط آن پورت دستگاه مقصد را تشخیص داده و فریم را به همان دستگاه تحویل می دهد. سوئیچ ها همچنین این مک آدرس ها را در جدولی به همین نام ذخیره می کنند.
جدول مک آدرس در سوئیچ ها به منظور مسیریابی درست داده های ارسال شده در شبکه به کار می روند و نحوه کار آنها بدین صورت است که هنگامی فریمی به سوئیچ ارسال می شود مک آدرس مبدأ در آن وجود دارد سوئیچ آن را خوانده و اگر در جدول مک آدرس خود، آن مک آدرس را نداشته باشد آن را اضافه می کند. فریم ارسال شده همچنین دارای مک آدرس مقصد نیز می باشد، سوئیچ مک آدرس مقصد را نیز در جدول خود جستجو می کند اگر آن مک آدرس وجود داشت بسته را به همان پورت ارسال می کند و اگر وجود نداشت آن فریم را به همه پورتها به غیر از پورت مبدأ ارسال می نماید، اما این فریم فقط توسط پورت مقصد دریافت می شود و بقیه پورت ها آن را دریافت نمی کنند.
بررسی انواع سوئیچ شبکه
به منظور خرید انواع سوئیچ شبکه این نکته مهم است که با انواع سوئیچ شبکه و کاربرد آنها آشنا باشید تا بتوانید علاوه بر تأمین نیازهای شبکه خود خریدی مقرون به صرفه را انجام داده باشید.
1- سوئیچ های LAN
این نوع از سوئیچ که در شبکه های محلی به کار برده می شوند و براساس آدرس مک عمل می کنند البته در لایه های بالاتر براساس آدرس IP عمل می نمایند. به منظور مسیریابی داده در سوئیچ های LAN با نام های سوئیچ لایه 2، لایه 3 و سوئیچ لایه 4 عمل می نمایند. سوئیچ های LAN برای مسیریابی داده به سه روش میانبر زدن، ذخیره و انتقال و بدون قطعه قطعه کردن داده را منتقل می نمایند.
2- سوئیچ های غیرمدیریتی
این نوع از سوئیچ ها از آنجا که نیاز به تنظیمات خاصی ندارند به محض خریداری می توان مورد استفاده قرار داد. از این نوع سوئیچ ها بیشتر در شبکه های محلی در مکان هایی که نیاز به داشتن چند پورت اضافی است مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع از سوئیچ ها قابلیت تنظیم و پیکربندی از سوی مدیران شبکه را ندارند و از طرف شرکت سازنده تنظیم شده اند. سوئیچ هایی از نوع TP LINK TL-SF1005D و D-LINK DGS-108 دو نمونه از این نوع سوئیچ ها هستند.
3- سوئیچ های مدیریتی
این نوع از سوئیچ ها برخلاف سوئیچ شبکه های غیر مدیریتی، قابلیت ایجاد تنظیمات و پیکربندی را دارند. این نوع از سوئیچ های برای شرکت های بزرگ به کار برده می شود و این امکان را برای مدیران فراهم می سازد تا امنیت شبکه خود را با ایجاد تنظیمات بیشتر بالا ببرند. از جمله تنظیماتی که می توان در سوئیچ های مدیریت اعمال نمود شامل:
Quality Of Service(QOS): این تنظیم شامل اولویت دهی به ترافیک موجود در شبکه است و موجب بالا رفتن کارایی شبکه خواهد شد.
Virtual LANs: با استفاده از این تنظیم قادر خواهید بود تا با گروه بندی دستگاه ها ترافیک موجود در کل شبکه را کاهش دهید. به طور مثال با گروه بندی اطلاعات مالی، اطلاعات مالی فقط در بین کاربران گروه مالی در گردش خواهد بود این عمل ضمن اینکه باعث افزایش سرعت خواهد شد امنیت بالاتری نیز خواهد داشت.
Redunancy: به منظور افزایش کارایی با استفاده از این خاصیت در صورت قطعی و یا پارگی در درون شبکه، با ایجاد یک مسیر جایگزین، داده ها بدون مشکلی جابجا می شوند.
Port Mirroring: اگر قصد عیب یابی در شبکه را دارید مانیتورینگ پورت به مدیران شبکه کمک می کند تا بدون اینکه شبکه را از دسترس خارج کنند به عیب یابی آن بپردازند.
سوئیچ های مدیریتی به دو دسته زیر تقسیم بندی می شوند.
Smart Switch: این نوع از سوئیچ ها امکان تنظیم نمودن VLAN، Virtual LAN، تنظیمات امنیتی، QOSs فراهم می آورند و از رابط کاربری ساده تر برخوردار هستند.
Enterprise Switches: سوئیچ های سازمانی سوئیچ های متفاوتی نیستند بلکه اشاره به ساختار شبکه بندی سلسله مراتبی سازمان ها اشاره دارد. در شبکه بندی سازمان ها امروزه از ساختاری سه لایه استفاده می شود که شامل لایه هسته (Core Layer)، لایه توزیع (Distribution Layer)، لایه دسترسی (Access Layer). سوئیچ های به کار رفته در هر لایه عملکرد متفاوتی دارد.
4- سوئیچ های POE و NON-POE
سوئیچ POE قابلیت انتقال انرژی الکتریکی را برای سایر دستگاه های موجود در شبکه دارند بنابراین نیازی به آداپتور و یا کابل کشی به منظور فراهم کردن برق دستگاه ها نخواهید داشت و این امر می تواند در کاهش هزینه های شما بسیار مفید باشد. سوئیچ هایی که چنین امکانی را نداشه باشند سوئیچ های NON-POE نامیده می شوند.
5- SWITCH STACKING
سوئیچ استیکینگ در واقع به اتصال چند سوئیچ از یک برند و مدل و سری یکسان است که در اغلب حداکثر تا 9 عدد است. این سوئیچ ها با کابل کوتاه مخصوصی که حداکثر 5 متر طول دارند به یکدیگر متصل می شوند به منظور اتصال سوئیچ ها به یکدیگر فاصله بین هر دو سوئیچ نباید بیشتر از 3 الی 4 متر بیشتر نباشد. سوئیچ هایی که به یکدیگر استیک شده اند به عنوان یک سوئیچ واحد در نظر گرفته می شوند و از یک آدرس IP استفاده می کنند. از جمله مزایایی که این روش به همراه دارد امکان مدیریت سوئیچ ها از راه دور، انعطاف پذیری در گسترش شبکه، مقیاس پذیری شبکه اشاره نمود. استفاده از این سوئیچ ها بیشتر در لایه توزیع به کار می روند از جمله این نوع سوئیچ ها می توان به سوئیچ های سیسکو 3750-E، 3750-X، 2960X اشاره نمود.